خسته از راه رسیده‌اند، گرد و خاک جاده بر سر و رویشان نشسته است. کیلومترها پیاده‌روی کرده‌اند اما هنوز چند کیلومتری با مقصدشان فاصله دارند. دنبال جایی برای نفس تازه کردن می‌گردند و اینجا چراغی روشن است؛ چراغی به نام امام حسن مجتبی(ع). محلی برای استراحت و پذیرایی از زائران پیاده امام رضا(ع) بنا شده و خادمان بارگاه شمس الشموس(ع) میزبانشان هستند، میزبان قدم‌های خسته‌ای که میهمان عزای صاحبخانه هستند و هر گام را با یاد و نام او طی کرده‌اند.
مسجد برای اسکان زائران مهیا شده است
از راه که می‌رسند زمان صبحانه گذشته و وقت ناهار هنوز نرسیده است. خادمان آن‌ها را به یک استکان چای گرم میهمان می‌کنند تا کمی خستگی راه از تنشان بیرون برود. صورت‌هایشان آفتاب سوخته است اما نگاهشان پر از شوق است. شوق دیداری که نزدیک است. یکی دو ساعتی اینجا استراحت می‌کنند و ناهار هم میهمان این موکب هستند. پس از اقامه نماز و تجدید قوا دوباره راه را ادامه می‌دهند تا به مقصد برسند.
زائران زیادی مانند آن‌ها اینجا هستند. زائرانی که میهمان موکبی شده‌اند که به نام مبارک امام حسن مجتبی(ع) مزین شده است. میان این همه شلوغی دنبال مسئول موکب می‌گردم. علی علی‌نژاد، سرکشیک دوم بخش کتب و انوار حرم مطهر رضوی است که مسئولیت موکب امام حسن مجتبی(ع) را بر عهده دارد. او می‌گوید: «هدف اصلی ما خدمت به زائران در طول سال به ویژه زائران پیاده دهه آخر صفر است و موضوع اسکان یکی از این موارد است».
برای زائرانی که به این موکب می‌رسند فضایی برای اسکان و استراحت فراهم شده است. فضایی به مساحت ۸۰۰ مترمربع در مسجد امام حسن مجتبی(ع) که ظرفیتی حدود ۶۵۰ نفر را دارد. علی‌نژاد توضیح می‌دهد: «جمعیتی که به اینجا می‌آیند در روزهای منتهی به شهادت امام رضا(ع) رفته رفته زیاد می‌شوند و فضای مسجد جوابگوی آن نیست. در این شرایط ما اینجا را در اختیار خانم‌ها قرار می‌دهیم و از فضای مسجد روستای کلاته شیخ‌ها برای اسکان زائران آقایان استفاده می‌کنیم. این مسجد در فاصله یک کیلومتری ماست و برادران را با اتوبوس به آنجا منتقل می‌کنیم».
مسجد و زائرسرایی به نام امام حسن مجتبی(ع)
همان طور که گفته شد موکب امام حسن مجتبی(ع) در مسجدی به همین نام قرار دارد که با هدف خدمت به زائران پیاده علی بن موسی الرضا(ع) ساخته شده است اما داستان برپایی این موکب به ۱۲-۱۱سال پیش برمی‌گردد. زمانی که خدمه بخش کتب و انوار اداره کفشداری حرم مطهر رضوی تصمیم می‌گیرند به استقبال زائران پیاده حضرت(ع) بروند. مسئول موکب می‌گوید: «سال ۹۰ نخستین سالی بود که به اتفاق همکاران موکبی را در ۳۵ کیلومتری مشهد برای استقبال زائران آقا برپا کردیم. دوستان احساس کردند باید اقدامی برای زائران پیاده در محور چناران انجام دهند؛ چراکه بر خلاف مسیر ملک‌آباد که موکب میقات‌الرضا(ع) آنجاست، در این جاده موکبی برای استقبال از زائران وجود نداشت».
این گروه از خدام تا سال ۹۴ در موکب‌های موقتی که در این محور در مسجد محمد رسول‌الله(ص) داشتند، از زائران پذیرایی می‌کردند تا اینکه تصمیم به ساخت یک مکان ثابت می‌گیرند؛ «پنج سال اول، موکب موقت داشتیم و سال ۹۴ به این فکر افتادیم تا موکب را در مکان ثابتی مستقر کنیم. پس از پیگیری‌هایی که انجام شد توانستیم با همت خدام کشیک‌های هشت‌گانه بخش کتب و انوار در کیلومتر ۳۵ مشهد، پس از پل گلبهار، کنار جاده و نبش روستای کلاته شیخ‌ها زمینی را برای ساخت مسجد و زائرسرای امام حسن مجتبی(ع) خریداری کنیم».البته اینجا هم پای آستان قدس رضوی در میان بوده و برای خرید این زمین ۵ هزار متری تسهیل‌گری کرده است.
موکب را از همان سال ۹۵ در یک فضای موقت در این زمین برپا می‌کنند تا اینکه سال ۹۶ بنای مسجد به اتمام می‌رسد. سرکشیک دوم بخش کتب و انوار حرم مطهر رضوی می‌گوید: «ساخت دو فاز اول یعنی فضای کامل مسجد، بیش از ۴۰ سرویس بهداشتی و حمام و تعدادی از مغازه‌ها به اتمام رسیده است. فاز سوم هم که ساخت سالن بزرگی برای اسکان زائران و سایر احتیاجات آنان است ادامه خواهد داشت. این سالن در ایام منتهی به شهادت امام رضا(ع) در اختیار زائران پیاده قرار می‌گیرد اما در سایر ایام سال علاوه بر مسافران، مردم منطقه هم می‌توانند از آن استفاده کنند. مقرر شده این مکان در طول سال به عنوان سالن ورزشی برای برگزاری کلاس‌های مختلف در اختیار جوانان روستاهای اطراف قرار بگیرد».
او درباره انتخاب نام این موکب می‌گوید: «همه هدف و نیت دوستان این بود که به زائران پیاده آقا(ع) خدمت شود. با توجه به اینکه زائران بیشتر در دهه آخر صفر و همزمان با ایام شهادت امام حسن مجتبی(ع) به اینجا می‌آیند، این نام برای موکب انتخاب شد و چه نامی بهتر از نام کریم اهل بیت(ع) برای میزبانی از زائران علی بن موسی الرضا(ع) که میهمان‌نوازی‌اش در مدینه النبی شهره عام و خاص بود. نامی که به این ایستگاه برکت و به پای خادمانش قوت داده است».
روزانه ۱۰۰ خادم لباس سبز خدمت می‌پوشند
موکب امام حسن مجتبی(ع) امسال هم مانند سال‌های پیش چراغش روشن است و خادمان سبزپوش آن چشم انتظار قدوم زائران حضرت رضا(ع) هستند. آن‌ها هر آنچه در توان داشته‌اند به کار گرفته‌اند تا به بهترین شکل به میهمانان آقا(ع) خدمت‌رسانی کنند. از صبحانه و ناهار و شام گرفته تا خدمات دیگری مثل درمان. علی‌نژاد می‌گوید: «در این موکب روزانه دست‌کم با ۷ هزار وعده غذایی در قالب سه وعده صبحانه، ناهار و شام و میان‌وعده‌ها شامل چای، شربت، آبمیوه، انواع میوه، کیک و... از زائران پذیرایی می‌کنیم. بیشتر این اقلام غذایی توسط خدام همین موکب تهیه شده و آستان قدس هم دو سالی است که در تهیه برخی اقلام خوراکی و ارزاق به ما کمک می‌کند».
هر روز حدود ۱۰۰ خادم بخش کتب و انوار حرم مطهر رضوی لباس سبز خدمت به تن می‌کنند و در فضایی خارج از صحن و سرای رضوی به زائران رضوی خدمت می‌کنند. آن‌ها خوب می‌دانند این ایستگاه هم زیر سایه ولی‌نعمتشان علی بن موسی الرضا(ع) است و این است که به یاد و نامش لباس خدمت می‌پوشند. مسئول موکب توضیح می‌دهد: «گروه خادمان معمولاً هر سال پس از روز اربعین در اینجا مستقر می‌شوند. روزهای اول حضور زائران کمرنگ است و به تدریج زیاد می‌شود. در اینجا تقریباً همه خدماتی که زائران نیاز دارند فراهم شده است؛ از توزیع چند صد جفت دمپایی گرفته تا استقرار ۹ ماشین لباسشویی برای شست‌وشوی لباس آن‌ها. همچنین خدمات درمانی هم در دو بخش آقایان و خانم‌ها توسط تعدادی از خدام همین بخش که جزو کادر درمان هستند و تعدادی دیگر از همکارانشان شامل پزشکان و پرستاران به زائران ارائه می‌شود».
ایستگاه خدمت‌رسانی خادمان کتب و انوار، این روزها مملو از میهمان است. میهمانانی که تنها به استکانی چای یا لقمه‌ای نان میهمان نیستند که در حقیقت میهمان محبت خدام رضوی هستند. محبت و خدمتی که تنها در برطرف کردن نیازهای فعلی آن‌ها خلاصه نمی‌شود. در حاشیه همه این پذیرایی‌ها و خدمت‌رسانی‌ها، سبزپوشان این موکب از مردم و مراجعان گره‌گشایی هم می‌کنند. علی‌نژاد می‌گوید: «گاهی بعضی زائران و مردم منطقه به اینجا مراجعه می‌کنند و خواسته‌های خود را در قالب نامه به ما می‌دهند. همکاران ما هم تا حد توان سعی می‌کنند به حل مشکلشان کمک کرده و گره‌گشایی کنند».
نظر شما